«Ήταν ένας Γερμανός, ένας Άγγλος, ένας Έλληνας...»

[kessel]

Βράδυ , μεσάνυχτα , χιονίζει και ένας τυπάκος αναγκάζεται να περάσει μέσα από ένα νεκροταφείο για να κόψει δρόμο , αν και τρέμει από το φόβο του .
Καθώς περπατάει ακούει ένα "τικ - τακ ,τικ - τακ , τικ-τακ ".... πλησιάζει στο σημείο απ όπου προερχόταν ο ήχος κατατρομαγμένος ... Βλέπει λοιπόν έναν τύπο να σκαλίζει κάτι πάνω σε μια ταφόπλακα ...
- Τι ...τι κάνετε εκεί ; του λέει με τρογμαμένη φωνή !
- Τι να κάνω ρε φιλαράκι ! Αυτοί οι βλάκες έγραψαν το όνομά μου λάθος !

Και ένα άλλο:


Ιστορία ενός 45χρονου :Πριν από δύο εβδομάδες ήταν τα 45α γενέθλια μου και δεν αισθανόμουν ιδιαίτερα καλά γι' αυτό. Κατέβηκα να πάρω το πρωινό μου ξέροντας
ότι η γυναίκα μου θα μου έφτιαχνε το κέφι με τις ευχές της και ίσως και με κάποιο δώρο.
Όχι μόνο δεν μου ευχήθηκε, δεν είπε ούτε "καλημέρα"! "Καλά να πάθεις, που θελες και παντρειές", σκέφτηκα. Παρηγορήθηκα όμως γιατί φανταζόμουνα ότι τα παιδιά θα το θυμόντουσαν. Τα παιδιά όμως κατέβηκαν για πρωινό και δεν είπαν λέξη.
Όταν έφτασα στο γραφείο, ήμουν τελείως πεσμένος και απογοητευμένος.
Καθώς έμπαινα, η γραμματέας μου η Τζάνετ μου είπε, "Καλημέρα κύριε διευθυντά, Ευτυχισμένα Γενέθλια." Αισθάνθηκα καλύτερα, κάποιος τουλάχιστον με θυμήθηκε. Δούλεψα μέχρι το μεσημέρι. Κάποια στιγμή, η Τζάνετ μου χτύπησε την πόρτα και είπε, "Ξέρετε, Έξω έχει υπέροχο καιρό και μια και είναι τα γενέθλια σας, τι θα λέγατε να πηγαίναμε για γεύμα οι δυο μας;"
"Αυτό είναι η καλύτερη ιδέα που άκουσα σήμερα. Πάμε". Πήγαμε για φαγητό. Δεν πήγαμε εκεί που τρώγαμε συνήθως αλλά σε ένα μικρό απομονωμένο μέρος στην εξοχή. Πήραμε δύο μαρτίνι και απολαύσαμε φοβερά το γεύμα μας. Κατά την επιστροφή μου είπε, "Μια τόσο όμορφη μέρα δεν χρειάζεται να επιστρέψουμε στο γραφείο, έτσι;"
"Υποθέτω πως όχι" απάντησα εγώ. "Πάμε στο διαμέρισμά μου", μου είπε εκείνη. Φτάνοντας στο διαμέρισμα μου είπε, "Κύριε διευθυντά, αν δεν σας πειράζει, θα πάω στο υπνοδωμάτιο να βάλω κάτι πιο άνετο."
"Βεβαίως", απάντησα ενθουσιασμένος.
Πήγε στο δωμάτιο και, μετά από κανένα πεντάλεπτο, βγήκε κρατώντας μια τούρτα γενεθλίων, ακολουθούμενη από τη γυναίκα μου, τα παιδιά, και ντουζίνες ολόκληρες από οικογενειακούς φίλους. Όλοι τραγουδούσαν το τραγουδάκι των γενεθλίων... και εγώ καθόμουν εκεί, στον καναπέ... θεόγυμνος.

[LIONHEART]

πήγα εχθές σ'ενα in μπαρακι στην Γλυφαδα,γεματο γκομενες!! Τρελα μωρα. Με 5 τηλεφωνα εφυγα...
- Και; Τι εκανες;
- Τα πουλησα.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Είναι η Πετρουλάκη στο μπαλκόνι και καπνίζει. Χτυπάει η πόρτα. Παίρνει μία τελευταία "Τζούροβιτς", φτιάχνει το "Μαλίκοβιτς" και ανοίγει. Είναι ο Τζόρτζεβιτς.
– Ωωω, "Περάσοβιτς" του λέει.
– Ο Ίβιτς;
– Ο Ίβιτς από τότε που με "Βαρεσάνοβιτς", "Μπάγιεβιτς" (ή Μπάεβιτς που λέει κι ο Αλέξης ο Σπυρόπουλος).
– Που θα κάτσουμε στο "Ντίβατς" ή στο "Ράτζα";
– Να φέρω κανά "Σαμπανάτζοβιτς" να πιούμε;
– Φέρε.
– Να φέρω και κανά "Μιλόγιεβιτς" να φάμε;
– Και δεν φέρνεις.
Εκεί που τρώει το "Μιλόγιεβιτς", του κάθετε ένας "Κούκοτς" στο λαιμό. Πίνει πίνει "Σαμπανάτζοβιτς" γίνεται "Τάρλατς". Κλείνει τα "Κουρτινάιτιτς" και την αρχίζει στο "Πάσπαλιε".
– Άσε το "Πάσπαλιε", είσαι πολύ "Αλάνοβιτς".
Εκείνη την ώρα μπαίνει ο Ίβιτς, τους βλέπει και παθαίνει "Σοκ". Αρπάζει μία "Πέτροβιτς", την πετάει, "Ζντοβτς" την τρώει στη "Μιτόσεβιτς" και "Πέσοβιτς" σε "Κόμαζετς".

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
διαφορά γυναικών - ανδρών: το κούρεμα

Γυναίκες
-Γυναίκα 1: Ω Θεέ μου, έκοψες τα μαλλιά σου! Καλέ πώς σου πάνε; Θαύμα!
-Γυναίκα 2: Λες; Εγώ δεν ήμουν της ίδιας άποψης όταν τα είδα στον καθρέφτη. Θέλω να πω δεν τα βρίσκεις υπερβολικά κατσαρά;
-Γυναίκα 1: Θεός φυλάξοι, όχι! Είναι τέλεια. Κι εγώ θα ήθελα να τα κόψω σε αυτό το στυλ αλλά είμαι πολύ στρογγυλοπρόσωπη και δε θα μου πηγαίνουν. Μάλλον είναι καλύτερα να τ αφήσω ως έχουν.
-Γυναίκα 2: Μιλάς σοβαρά; Εγώ το πρόσωπό σου το βρίσκω αξιολάτρευτο. Και θα μπορούσες χωρίς πρόβλημα να κάνεις μία από αυτές τις νεανικές κομμώσεις που είναι αυτή την εποχή της μόδας. Θα είσαι υπέροχη! Θα 'θελα κι εγώ να το κάνω αλλά φοβάμαι ότι θα φαίνεται ο λαιμός μου.
-Γυναίκα 1: Μα τι λες χρυσή μου; Εγώ πολύ θα ήθελα να έχω ένα λαιμό σαν το δικό σου. Και τι δε θα 'κανα για να κρύψω τις ωμοπλάτες μου.
-Γυναίκα 2: Καλέ τρελάθηκες; Ξέρω κοπέλες που θα έδιναν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να αποκτήσουν ωμοπλάτες σαν τις δικές σου. Κοίτα τι ωραία που σου πηγαίνουν όλα τα ρούχα; Κοίτα τα δικά μου χέρια πόσο κοντά είναι; Αν είχα κι εγώ λίγο μεγαλύτερες ωμοπλάτες θα μπορούσα να φοράω ό,τι ρούχο γουστάρω.
-Γυναίκα 1: Αχ μη λες σαχλαμάρες και με κάνεις και γελάω! Αφού όλοι οι άντρες πέφτουν στα πόδια σου! Αχ, πέρασε η ώρα κι έχω αργήσει, πρέπει να σ' αφήσω, τσάο τσάο!
-Γυναίκα 2: Γεια σου χρυσή μου!

Άντρες
-Ανδρας 1: Έλα ρε, κουρεύτηκες;
-Ανδρας 2: Ναι
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- Φίλε, το λέει και η θρησκεία, για μια γυναίκα αξίζει να καταστραφείς...!
- Που το λέει;
- Στοοοοο κάααααατω κάαατω της Γραφής...!!!

[majorfox]

[kessel]

Καθότανε το λιοντάρι στο δάσος και χάζευε. Ξαφνικά περνάει το μυρμήγκι τρέχοντας!

"Για που το βάλες έτσι βιαστικός;" ρωτά το λιοντάρι.

"Δεν τα έμαθες;

Τράκαρε ο ελέφαντας με τον ιπποπόταμο!".

"Ε, και εσύ τι τρέχεις;".

"Πάω να δώσω αίμα!"

[tsetsos]

O Chuck Norris είπε στον Παντελίδη πως ταιριάζουνε!

[kessel]

[PetrifieD-]

[alexthrylos]

Όταν ανακάλυψαν τα νησιά του πάσχα ο chuck norris ήταν ήδη εκεί και έψηνε αρνί

[kessel]

Η δίκη είχε ξεκινήσει. Ένας πολύ ανθυγιεινός τύπος δικαζόταν και ο
δικαστής απευθυνόμενος σ αυτόν λέει:
-Κατηγορείσαι ότι σκότωσες μια δασκάλα με ένα αλυσοπρίονο...
-Παλιοψεύτη ! Ακούγεται μια φωνή από το βάθος της αίθουσας του δικαστηρίου.
-Ησυχία στο ακροατήριο, φωνάζει ο δικαστής, και κοιτάζει πάλι τον
κατηγορούμενο λέγοντας του:
-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες το παιδί που μοιράζει τις εφημερίδες με
ένα φτυάρι...
-Παλιομίζερε ! Ακούγεται η ίδια φωνή από το βάθος της αίθουσας του
δικαστηρίου.
-Είπα ησυχία ! Φωνάζει ο δικαστής, κοιτάζει πάλι τον κατηγορούμενο και του
λέει:
-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες και ένα ταχυδρόμο με ένα ηλεκτρικό
τρυπάνι...
-Εγωιστικό γαϊδούρι ! Ξεφωνίζει ο ίδιος τύπος.
-Τι ξεσπάσματα είναι αυτά κύριε μου; Ρωτά ο δικαστής.
-Κύριε Δικαστά, είμαι γείτονας του κατηγορούμενου 10 χρόνια τώρα, και
ξέρετε...
...ποτέ δε μου δάνεισε ένα εργαλείο όταν το χρειαζόμουν

[kessel]

Ο Τσακ Νόρις δεν πίνει καφέ. Πίνει ό,τι χρώμα θέλει!
Όταν ο Γκράχαμ Μπελ συνέδεσε το πρώτο τηλέφωνο είχε ήδη δύο αναπάντητες απο τον Τσακ Νορις.
Γιατί ο Τσακ Νόρρις δεν άφησε κανέναν να πάει στον πλανήτη Άρη?
Επειδή ο Τσακ Νόρρις είναι Παοκτζής!