Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain

[Naked Snake]

Λοιπόν ήρεμα τώρα θα προσπαθήσω - γιατί χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια - να αποτυπώσω τις σκέψεις μου όσο πιο ανεπηρρέαστα απο την fanboϊλα μου μπορώ και να είμαι ειλικρινής πρώτα και κύρια ως ελάχιστο φόρο τιμής στις ανεκτίμητες και αναρίθμητες συγκλονιστικές αναμνήσεις που έχω απο την σειρά.

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ SPOILERS!

Το Phantom Pain είναι κατώτερο των προσδοκιών.Τόσο απλά.Δεν νοείται fan της σειράς που την ακολουθεί όπως πολλοί εξ'ημών απο τα γεννοφάσκια της να είναι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα του MGSV.Είναι ένα καθ'όλα εξαιρετικό παιχνίδι απο σκοπιάς gameplay,αλλά ένα μετριότατο Metal Gear Solid.

Και πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά τα πράγματα,όταν ξεκινάμε γνωρίζοντας ότι το παιχνίδι έχει φτάσει στα ράφια όντας λειψό.Χαρακτηριστικότερο γεγονός,είναι ότι λείπει το Chapter 3 : Peace,κάτι που ανακάλυψαν οι κάτοχοι της έκδοσης για το pc μέσα απο τα αρχεία του δίσκου.Η Κοναμι μετά το Silent Hill επι το έργον λοιπόν και στα μέχρι σήμερα απάτητα χωράφια του MGS.

Είναι θλιβερό το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς,αυτό που ξενίζει και προβληματίζει είναι το δυνατότερο της σημείο,δηλαδή το story.Ένα story που πραγματικά πρέπει να προσπαθήσει πολύ κανείς για να βρει την παραμικρή συνοχή στην εξέλιξη του,αλλά ακόμα πιο δύσκολο είναι να αποδωθούν κίνητρα στους σκοπούς και την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε χαρακτήρα που σε κάνει να αναρρωτιέσαι μήπως απο κάποιο τραγικό λάθος έχει αφαιρεθεί ένα κομμάτι απο το παιχνίδι που θα θεμελίωνε με κάποιον τροπο το who is who and why.Αλλά ξέχασα,υπάρχουν ήδη οι απαντήσεις για όλα αυτά...στις κασσέτες....Και όχι απλά στις κασσέτες,αλλά σε έναν ολόκληρο πακτωλό απο κασσέτες που ζήτημα είναι αν άκουσα το 10 με 15%.Ναι,όντως έτσι είναι.Δεν ψηνόμουν και πολύ να μάθω για τα burger που φτιάχνει ο Miller στον Code Talker.

Κάποτε γελούσα με τις ώρες με το πόσο out of context μου φαινόντουσαν χαρακτήρες όπως ο Johnny ή οι Beauty and the Beast squad απο το MGS4,αλλά ειλικρινά,πιο θλιβερό και χάρτινο antagonist απο τον Skull Face δεν θυμάμαι ποτέ στην ιστορία της σειράς.Πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε όχι απλώς για κάποιος boss,αλλά για τον MAIN antagonist.Αν κάποιος έχει καταλάβει την ακόρεστη δίψα του για εκδίκηση ενάντια στον Zero,και έχει καταφέρει να συμμεριστεί την οργή του ακόμα ακόμα και τον λόγο ύπαρξης του θα πω εγώ,να μου το πει.Και έστω,έλαχε ο κλήρος να είναι αυτός ο main villain...Μα ούτε ένα boss fight δε μπόρεσε να εκπληρώσει?Βέβαια για να λέμε την αλήθεια,ίσως σε ακριβώς εκείνο το σημείο ο Kojima να πήρε στροφές και να κατάλαβε την γελοιότητα του εγχειρήματος και να έλαβε δραστικά μέτρα πολτοποιόντας τον.Και φυσικά,το όλο climax της σκηνής που εκτελείται απο τον...Venom Snake μαζί με τον Miller δεν με άγγιξε στο ελάχιστο.Ίσα ίσα είχα πέσει ήδη σε κατάθλιψη σκεπτόμενος ότι αυτό πιθανότατα είναι το τέλος του παιχνιδιού.

Αντίθετα με πολλούς το twist δεν με ενόχλησε τόσο.Δεν θεωρώ ότι ήτανε κάτι το όποιο πρέπει σώνει και ντε να αποτελεί αρνητικό γεγονός,αλλά το πρόβλημα είναι αλλού,και ξεκινάει πολύ πριν το TPP βγει στην κυκλοφορία.Και αυτό είναι ότι το PP λανσαρίστηκε με τσιτάτα τύπου "Men become demons","Pain for Pain","All for revenge" κλπ. που αν μη τι άλλο φωτογράφιζαν δυνιτικά την οριστική μεταστροφή του Big Boss στον villain που θα απειλούσε ολόκληρο τον κόσμο με πυρηνικά,σκοτεινά όπλα και έναν αιμοσταγή στρατό που θα έχτιζε τον "στρατιωτικό του παράδεισο" περνόντας μέσα απο εκατόμβες πτωμάτων.Αντίθετα,όλα αυτά συνέβησαν - ή μπορεί να συνέβησαν - σε έναν κόσμο πολύ μακριά απο τα γεγονότα του Phantom Pain,μιας και κάποιοι σκέφτηκαν - και αυτό το λάθος το χρεώνεται αποκλειστικά ο Kojima ανεξαρτήτως σαπίλας Konami - ότι είναι πιο ενδιαφέρον να επιδωθούμε σε ένα κυνηγητό άσχετων αναμεταξύ τους αποστολών,που ανατίθονταν στους Diamond Dogs απο...πελάτες,και αφού λειτουργήσουμε αμιγώς μισθοφορικά και άναρχα να βρεθούμε στην γη της επαγγελίας και να πάρουμε την πολυπόθητη εκδίκηση μας απο τον Skull Face όχι ως Big Boss,αλλά ως doppelganger ή ο phantom του.Έξω απ'την πόρτα σου περνώ και τηγανίζεις ψάρια,πέτα μου έναν κεφτέ,φχαριστώ δεν καπνίζω...

Οπότε τέλος?Αυτό ήτανε?Όοοοοχιιιι,έχει και chapter 2.Φιουυυ ευτυχώς είπα απο μέσα μου,γιατί αν ήτανε να τελειώσουμε έτσι κλάφτα.Και εκεί που το Hype βαράει κόκκινο απο το τηλεοπτικής φύσης trailer με την επιγραφή "coming in chapter 2",αυτό το οποίο έρχεται είναι χειρότερο και απο την πιο απαισιόδοξη εκτίμηση.Ένα chapter που κάνει τον Miller να μοιάζει πιο αρτιμελής και απο αθλητή στίβου,μια σαλάτα απο θολές main-side missions με λίγο γαρνιτούρα απο ήδη ολοκληρωμένες αποστολές του 1ου chapter με αυξημένες απαιτήσεις,και όλα αυτά με την - μη εξηγημένη - προϋπόθεση της ολοκλήρωσης των side ops τις οποίες δεν θέλω να σχολιάσω καν.Ακόμα και το Peace Walker που δημιουργήθηκε για μια - κατ'εμε - άχρηστη κονσόλα είχε πολλά περισσότερα να επειδείξει εδώ,και σε συνδυασμό με το co-op mode αυτές οι side ops αποκτούσανε κάποιο εξτρά κίνητρο.

Αλλά το καταπίνεις και προχωράς,γιατί όπου να'ναι περιμένεις την στιγμή της κορύφωσης,την στιγμή που μια cutscene θα προσκρούσει σαν τσουνάμι πανω σου,θα συνεπάρει συναισθηματικά και θα σε αποσβολώσει μπροστά στην οθόνη.Αντ'αυτού,έχουμε μια σκηνή που είναι αρκετά graphic και δυνατή,αλλά πάσχει απο το ίδιο πρόβλημα που πάσχει ολόκληρο το story και οι χαρακτήρες.Δεν-έχει-καθόλου-build up.Και που να το βρεί,αφου απ'την μία το story έρχεται σε μικρές δόσεις και άναρχα δομημένο,και ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει,ο παίκτης ήδη έχει υπνωτιστεί απο τις ολοένα και πιο επαναλαμβανόμενες αποστολές σε ένα open world που αποτελείται απο 80% ξεραϊλα και 20% βάσεις,camps,plants,collectibles,κασέττες,μουσικές,resources κλπ όλα στιβαγμένα σε μορφή κονσέρβας μπροστά στον αχανές χάρτη.Δεν θέλω να σώσω άλλον high skilled prisoner,δεν θέλω να κάνω άλλο Mine clearing...Mine clearing?Σοβαρά τώρα?!?Σε 2,5 χώρες open world τα side ops δεν μπορούσαν να είχανε μεγαλύτερη ποικιλία απο rescue pows,mine clearing και blueprint collection?Ποιος το σκέφτηκε αυτό?WHOOOOOOOOOOOOO??? που λέει και ο skull face...

Κλείνω λέγοντας ότι αυτό που με πειράζει περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο - πέρα απο το βδέλυγμα που λέγεται Κοναμι - είναι ότι το Phantom Pain είναι ένα απολαυστικότατο παιχνίδι.Είχε όλα τα φόντα να συνδυασει αυτό το καταπλητικό gameplay με αυτό που υποσχόντουσαν τα trailers του παιχνιδιού.Είχε όλο το potential να είναι ένα μυθικό αντίο στο franchise και στον Hideo Kojima.Αντίθετα,αυτό που συνέβη δυστυχώς επιβεβαίωσε αυτό που φωνάζω χρόνια,ότι δηλαδή η σειρά έκλεισε οριστικά τον κύκλο της εδώ και καιρό.Ακόμα και το MGS4 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αμετροέπεια,αλλά πως να το πεις και να το υποστηρίξεις όταν χάρισε τόσο μοναδικές ανεξίτιλες συγκινήσεις παρότι είχε 80% cutscenes και 20% gameplay.

Αυτό ήτανε λοιπόν,τελείωσε ένα ταξίδι που άρχισε τόσο μαγικά το 1998,συνεχίστηκε πέρα απο κάθε προσδοκία,ξεπέρνουσε κάθε φορά τις προσδοκίες και ανέβαζε ολοένα και περισσότερο τον πήχη πιο ψηλά,γεμίζοντας τις gaming αναμνήσεις πολύ κόσμου με εικόνες και στιγμές που δεν ξεχνιούνται εύκολα.Αντίο MGS,αντίο Hideo Kojima,αντε στο διάολο Κοναμι...

Υ.Γ. Πάω να παίξω Phantom Pain.Έκλεισα τους διακόπτες του fanboy μέσα μου μόνο για το κείμενο,αλλά είπαμε...

Y.Γ.2 Το chapter 3 θα έρθει σε DLC απο την Konami.Να μου το θυμηθειτε.

[Jim P]

Σε νοιώθω, αλλά εν αντιθέσει με εσένα, εγώ ρίχνω το φταιξιμο στην ξιπασμένη βεντέτα που ακούει στο όνομα Κοτζίμα και οχι τόσο στην Κονάμι.

Εδώ τα Points μου τα οποία σβήστηκαν από moderator στο MGS V Review:

http://jim-p.blogspot.gr/2015/09/he-played-us-like-damn-fiddle.html

[Virdemian Hacron]

Μια απο τις πιο ενδιαφερουσες ερμηνειες σχετικα με το τελος ,τους χαρακτηρες αλλα και τα θεματα του παιχνιδιου,που με εκανε να εκτιμησω αρκετα περισσοτερο το παιχνιδι(https://vs642.wordpress.com/2015/09/22/critical-analysis-of-metal-gear-solid-v-the-boldfaced-lie/ ).Ναι υπαρχουν plot holes,κακο pacing και ορισμενες φορες κακη αναπτυξη χαρακτηρων(με πιο χαρακτηριστικη του skullface που στο GZ μεσα απο το διαλογο του με τον φυλακισμενο αλλα και την paz,δειχνει εμπρακτα πως οι λεξεις μπορουν να "σκοτωσουν"...χωρις βλακειες τυπου vocal cord parasites wolbachia copulate οπως κανει στην συνεχεια) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θεματολογικα το παιχνιδι επεσε απαραιτητα εξω σε αυτο που ηθελε να περιγραψει,ηταν η πτωση του big boss η ακομα καλυτερα η αποδομηση του(εξηγειται στον συνδεσμο που παρεθεσα).Στα περισσοτερα αρνητικα δεν θα διαφωνησω ουτε και χρειαζεται να τα ξαναπω,μιας και το εχουν κανει ηδη αλλοι πριν απο μενα,διαφωνω παντως για τις κασσετες που ξυνιζουν αρκετοι,δεν χαλουν την ροη της ιστοριας οπως τα codex και μπορεις να τις ακουσεις σε σημεια που σε ενδιαφερουν ωστε να δωστεις την απαραιτητη προσοχη.
@Jim P:Καμια απατη στο τελος του GZ,σου προτεινω να το ξαναδεις...η βομβα της Paz ειναι που ριχνει το ελικοπτερο και στην πραγματικοτητα.Ασχετα ομως, συμφωνω απολυτα σε οτι γραφεις σχετικα με την quiet...μα απολυτα ομως,αλλα και για τον huey...επρεπε ομως να τον αφησει να ζησει ωστε να πνιγει μετα απο χρονια οχι απο τις τυψεις του αλλα απο το γεγονος οτι βρηκε τον hal να εχει σχεσεις με την δευτερη γυναικα του...Στο κειμενο σου για τον third child,να προσθεσω οτι ως psycho mantis,ειναι και psycho μαγος,αφου στην 51(ok uncannon αλλα πρεπει να το πω)θεραπευει τον eli ως δια μαγειας

[Naked Snake]

Και ένα άσχετο σχόλιο στα γρήγορα.Απο τα 2 bundles με το Phantom Pain για το PS4,θεωρώ ότι η limited είναι ψιλοαπάτη.Πρώτον ο συνδυασμός χρωμάτων στην κονσόλα είναι δεν θα πω άσχημος,αλλά σίγουρα λιγότερο όμορφος απο την Jet Black(προσωπική άποψη εδώ),αλλά το κυριότερο είναι ότι πέρα απο το artwork του Shinkawa στο κουτί,όλα τ'άλλα (το glossy καπάκι με το Diamond Dogs logo και το χειρηστήριο) βρίσκονται εύκολα στην αγορά και δεν δικαιολογούν καθόλου τον όρο "Limited".Απλώς είναι ένα ψιλοcashin γεφύρωμα ανάμεσα στο απλό bundle και την Collectors που μετράει πραγματικά.

[Jim P]

Καμια απατη στο τελος του GZ,σου προτεινω να το ξαναδεις...η βομβα της Paz ειναι που ριχνει το ελικοπτερο και στην πραγματικοτητα.

Ειλικρινά μετά την απογοήτευση που έφαγα δεν έχω το σθένος να το ψάξω μετά από το Blog Post που είδες. Ας πάνε να κουρεύονται διότι το συγκεκριμένο και να μην είναι Plot Hole, έχει μυριάδες άλλα, τουτέστιν δεν αξίζει παραπάνω να ασχολείται κανείς.

[dexter1810]

Εγω θελω να μου λυσετε μια απορια.

Μεσα στην ολη αναμπομπουλα, δεν καταλαβα για ποιον πραγματικα λογο εσωσε ο Zero τον Snake απο την Κυπρο?
Για να συνεχισει να παιρνει απο το DNA του εις γνωση του? Αυτοι δεν ηταν που μετα τα γεγονοτα το snake eater, ηταν ορκισμενοι εχθροι και αποχωρισε απο την fox hound o snake?

Εκτος αν οντως δεν μας το εχει ξεκαθαρισει ο Χιντεο και μας εμφανισουν σε 5 χρονια ενα νεο MG

[Naked Snake]

Εγω θελω να μου λυσετε μια απορια.

Μεσα στην ολη αναμπομπουλα, δεν καταλαβα για ποιον πραγματικα λογο εσωσε ο Zero τον Snake απο την Κυπρο?
Για να συνεχισει να παιρνει απο το DNA του εις γνωση του? Αυτοι δεν ηταν που μετα τα γεγονοτα το snake eater, ηταν ορκισμενοι εχθροι και αποχωρισε απο την fox hound o snake?

Εκτος αν οντως δεν μας το εχει ξεκαθαρισει ο Χιντεο και μας εμφανισουν σε 5 χρονια ενα νεο MG

Το ρήγμα ανάμεσα στους 2 δεν ξεκινά με το πέρας του Snake Eater,αλλά κατα την διάρκεια της συνύπαρξης τους ως "Patriots".Με την παροδο του χρόνου ο Zero αλλοιώθηκε απο την δίψα του για εξουσία,κάτι που έκανε τον Big Boss - που ούτως ή άλλως λειτουργούσε σαν trademark για την οργάνωση - να αποχωρήσει δημιουργόντας την πρώτη ρήξη ανάμεσα τους,μια ρήξη που ολοκληρώνεται οριστικά με το "Les enfants terribles" project που ο Zero χρησιμοποίησε ως δικλείδα ασφαλείας.

Τώρα εδώ ο Kojima είχε αναφέρει πριν την κυκλοφορία του MGSV ότι το timeline θα υποστεί κάποιες μικροαλλαγές.Μία εξ'αυτών είναι και το Les enfants terribles,που αρχικά ήτανε τοποθετημένο το 1972,κάτι που στο Phantom Pain άλλαξε με το 9χρονο κώμα του Big Boss απο το 1975 και εντεύθεν.

Ο Zero,σύμφωνα και με την αφήγηση της EVA στο GOTP,είχε αποκτήσει μια διαστροφική εμμονή με τον Big Boss.Για τις ανάγκες των Patriots είχε αναγάγει τον Big Boss σε μια σχεδόν μεσσιανική φιγούρα.Με την φυγή του Big Boss και σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη δύναμη επι των παγκόσμιων γεγονότων απο τους Patriots,οι 2 αυτές πλευρές ήρθανε νομοτελειακά σε σύγκρουση,καθώς Big Boss και Zero παλεύανε να εγκαθιδρύσουν ο καθένας την δικιά του κοσμοθεωρία γύρω απο το πραγματικό θέλημα της The Boss.

Στο Phantom Pain πάραυτα,βλέπουμε άλλη μια αλλαγή με την εμπλοκή του Skull Face,ο οποίος εναντιώνεται σε αμφότερους μολύνωντας τον Zero με το vocal parasite,αλλά επιτιθέμενος και στον φερόμενο ως Big Boss.Γενικά το Phantom Pain μας έβγαλε τα μάτια,γιατί το story του πέρα απο ανολοκλήρωτο είναι μη συμπαγές και γεμάτο στα plot holes.Αυτό που επομένως μπορούμε να εικάσουμε για το περιστατικό στην Κύπρο,βασιζόμενοι στις ήδη γνωστές πτυχές του story,είναι ότι ο Zero δεν ήθελε ποτέ νεκρό τον Big Boss,κάτι που εξηγεί και το γεγονός ότι μετά τα γεγονότα του 2ου MG ο Zero συγκρατούσε τον Big Boss καλωδιωμένο στην ζωή μέσω AI.

Σ'αυτό το σημείο όμως αξίζει να αναφέρουμε κάτι αναφορικά με όλον αυτόν τον αχταρμά που ήτανε το Phantom Pain και γιατί φάγαμε φόλα όσον αφορά το story.Στην πραγματικότητα,storywise και μόνο,η "πτώση" του Big Boss και η μεταστροφή του σε desperado που θα έφερνε τον όλεθρο στον παγκόσμιο χάρτη,είναι επαρκώς εξηγήσιμη μετά το πέρας της επειχήρησης Snake Eater.Όλα τα υπόλοιπα installments που λανσαρίστηκαν ως...missing link,απλά απέτυχαν να αποδώσουν ποιοτικό αποτέλεσμα όσον αφορά το story γιατί πολύ απλά όλα αυτά καλύφτηκαν επαρκώς και ολοκληρωτικά με τα γεγονότα του S.E.Δεν υπήρχε ποτέ ουσιαστική ανάγκη ύπαρξης τόσο του Phantom Pain,όσο και των 2 Minor installments,δηλαδή του αστείου Portable Ops αλλά και του "χαριτωμένου" πλην αδύναμου σεναριακά Peace Walker.

[dexter1810]

θα σταθω στην τελευταια σου προταση και θα πω, οτι μετα το SE και μεχρι το MG1, θα επρεπε να υπηρχε eνα και μονο παιχνιδι.
Ενα παιχνιδι το οποιο να δειχνει την ρηξη μεταξυ τους, την Outer Heaven και την εμφανιση του Les enfant terrible project για να δεσει με τα γεγονοτα του MG1.
Δυστυχως οπου μπαινει το χρημα, η ουσια χαλαει!

[diver_gr]

Συμφωνώ με αρκετά από τα παραπάνω που γράψατε παιδιά και πέρα από τον αρχικό ενθουσιασμό λόγο gameplay το παιχνίδι είναι απογοητευτικό ως ''MGS''..... Θα μπορούσε άνετα το game να λέγεται και ''.............'' βαγγέλης, βάλτε ότι όνομα θέλετε MGS δεν είναι.

Το μόνο κοινό με το Legacy των MGS είναι ο κεντρικός χαρακτήρας, θα μπορούσε με ένα άλλο Skin να είναι ένα οποιοδήποτε άλλο game.

ΑΚΟΛΟΥΘΟΎΝ SPOILERS

Αγαπήσαμε και λατρέψαμε τα MGS για το Story και τη πλοκή τους! ακόμα περισσότερο για το δέσιμο που είχαμε τόσο με το κεντρικό χαρακτήρα αλλά και τα συναισθήματα που κατάφερε να μας περάσει μέσα από δεύτερους χαρακτήρες όπως Meryl, Gray Fox, Fortune, Sniper Wolf, The Boss και πολλοί άλλοι.

Πουθενά στο παιχνίδι από τη αρχή μέχρι το τέλος δεν βρήκα τα γνώριμο σενάριο, την πλοκή και τις εντυπωσιακές σκηνές που αγάπησα στα προηγούμενα MGS. Όλοι οι χαρακτήρες αδιάφοροι, κενή χωρίς ουσία , χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον.

Που είναι τα γνώριμα Boss Fights? Το Act με τη Quiet δεν το θεωρώ καν boss fight. 2 φορές που πολεμάς τους Skulls και το Sahelantrhopouys στο τέλος. Τραγικά απαράδεκτα όλα τους.

Είναι δυνατόν ο κεντρικός κακός να μην έχει Boss Fight? και να πεθαίνει από μερικά σίδερα?

Ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι τα τεράστια κενά στο σενάριο για τα οποία αν δεν ασχοληθείς και δεν ακούσεις τις κασέτες δεν πρόκειται να καταλάβεις απολύτως τίποτα. Αμφιβάλω πραγματικά αν ο μέσος παίκτης ο οποίος δεν άκουσε τις κασέτες έχει καταλάβει της στον Που...σο είναι ο Burning Man, το ιπτάμενο παιδί φάντασμα, ο μονόκερος και ότι άλλη μαλακία έχει βάλει ο Kojima στο παιχνίδι......

Είναι δυνατόν ο Burning Man και το ιπτάμενο παιδί που σε κυνηγάνε από την αρχή του παιχνιδιού και εμφανίζονται 2342367825349 φορές κατά τη διάρκεια του Game να στο εξηγεί μέσα από 2-3 κασέτες? Αμφιβάλω κατά πολύ αν έστω το 20% των gamer ακούσανε αυτές τις κασέτες......

Άντε και τη δεχόμαστε τη γαμοκασέτα και κάνουμε τη σύνδεση πως το παιδί είναι λέμε τώρα ο Pshycomantis εντάξει μέχρι εδώ, πως στο διάολο πετάει?και περνάει μέσα από τοίχους εξαφανίζεται κλπ? Ο Burning Man εμφανίζεται αθάνατος σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, αντέχει 2389457238956723985 σφαίρες, βόμβες, οπλοπολυβόλα, ρουκέτες, εκρηκτικά και πεθαίνει επειδή το πάτησε η ρόδα μιας πλατφόρμας? Kojima με συγχωρείς δεν ξέρω αν φταις εσύ για αυτό αλλά άντε και γα....σου.

Δυστυχώς το MGS V όσο αφορά το σενάριο είναι ένα Έκτρωμα? Μόρφωμα? πραγματικά δεν ξέρω πως να το αποκαλέσω. Δεν έχει τίποτα κοινό με τα MGS πέρα από το κεντρικό χαρακτήρα.

Τώρα όσο αφορά το gameplay το παιχνίδι δίνει ρέστα. Open world χωρίς περιορισμούς δίνοντας στον παίκτη την ελευθερία να κινηθεί και να προσεγγίση τις αποστολές όπως θέλει αυτός.

Δυστυχώς όμως το φανταστικό αυτό gameplay χάνεται μέσα σε ένα κόσμο, ανούσιο με αδιάφοροι τελικά ιστορία, αδιάφορους ήρωες και κεντρικό κακό, μεγάλα κενά στο σενάριο και πράγματα αδικαιολόγητα που πάνε το παιχνίδι στη σφαίρα του υπερφυσικού - φανταστικού.

Όσο αφορά το Open world κομμάτι του δυστυχώς ο χρόνος γεμίζει το 50-70% της αποστολής με τρέξιμο από και εώς το objective με το κύριο κομμάτι της αποστολής πολλές φορές να είναι μετά βίας το 1/3 του χρόνου που έκανες τρέχοντας ανούσια στο Αφγανιστάν η στην Αφρική.

Είναι αστείο να κάνω πχ 5 λεπτά να τρέξω μέχρι το objective λόγο της αποστάσεως που με άφησε το ελικόπτερο να βγάζω το αντικείμενο σε 2-3 λεπτά και μετά ξανά 4-5 λεπτά τρέξιμο πίσω για το Extraction...... Δλδ ο χρόνος μου γέμιζε με 1,5 λεπτό βίντεο με ελικόπτερο, 4-5 λεπτά τρέξιμο, 2-3 λεπτά objective, 4-5 λεπτά τρέξιμο και κλείνουμε με 1,5 λεπτό το κλασικό βίντεο με το ελικόπτερο που σε παίρνει. Καθαρό gameplay 4-5 λεπτά σε συνολικό χρόνο 15+ λεπτών. Δυστυχώς δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος κατά τη γνώμη μου για να προσθέσεις διάρκεια σε ένα open world κόσμο.

Περίεργο επίσης μου φάνηκε πως βρισκόμαστε στο Αφγανιστάν σε ένα open world κόσμο χωρίς κανέναν Αφγανό, κανένα χωρικό, κανένα npc, κανένα κατοικήσιμο χωριό, κανένα αντάρτη, κανένα taliban κλπ παρά μόνο Ρώσους...... Το ίδιο ισχύει και για την Αφρική μια από τα ίδια.

Όσο αφορά τα Side ops αν έχεις κάνει 3-4 είναι σαν να τα έχεις κάνει όλα. Φαντασία για το διάολο......
Extract the prissoner, Destroy the Armor Unit, Find the missing soldier,Clear the Mines τη διάολο 100 φεύγα Side missions κάνεις από 40 φορές το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Κρίμα γιατί το Phantom Pain είχε τα φόντα να είναι το κύκνειο άσμα του Kojima δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τη μετριότητα σε αρκετούς τομείς.

Όχι ότι είναι κακό, αν είχε άλλο όνομα θα ήταν ένα από τα παιχνίδια τα οποία είναι κατά 90% επαναλαμβανόμενα χωρίς να κάνουν κάτι το ιδιαίτερο με πολλές προοπτικές και δυνατότητες της οποίες όμως δυστυχώς δεν ξετυλίγει ώστε να μας δοθεί κάτι πραγματικά σπουδαίο.

Mε πονάει πραγματικά γιατί ως Fan της σειράς απογοητεύομαι επειδή περίμενα ένα MGS το οποίο τελικά δεν ήρθε ποτέ......

[dexter1810]

Με λιγα λογια... The phantom game!