Θεωρώ μέχρι τώρα καλύτερο επεισόδιο το τρίτο.
Στο δεύτερο όχι κάτι το τρομερό εκτός φυσικά...
την ανάδειξη του Τζον Σνόου ως διοικητή!
Στο τρίτο επεισόδιο έχουμε αρκετά σημαντικά πράγματα όπως...
τον Τζον Σνόου να δείχνει τα δόντια του ως διοικητής.Εξελίσσεται σε μεγάλη μορφή αλλά φοβάμαι μην καταλήξει σαν τον αδερφό του γιατί κι εκείνος ραγδαία ανέβαινε μέχρι που τον καθάρισαν.

Μ'αρέσει πολύ που η νύφη της κακίστρω,της παλιορουσλάνας Σέρσεϊ της την σπάει συνέχεια.Αν και φρόντισε η δολοπλόκα και γι'αυτό...τέλος είναι άκρως σημαντικό που απ'ότι φαίνεται θα διασταυρωθούν οι δρόμοι των Στάνις Μπαράθεον,της γυναίκας ιππότη που δεν θυμάμαι πως λέγεται και της Σάνσα Στάρκ(αυτό έγινε)με τους βρωμοΜπόλτον και το μπάσταρδο-ψυχάκια που του έδωσαν το όνομα τους

Το τέταρτο επεισόδιο πέρα από την τελευταία σκηνή κύλησε ήρεμα.
Κι ένα γενικότερο σχόλιο.Με τόσα επεισόδια,τόσο ακριβή παραγωγή και αμέτρητες αναπάντεχες δολοφονίες είναι δύσκολο να έχουν κάθε λίγο μάχες και τεράστιες εκπλήξεις.Προσωπικά βρίσκω απίστευτα ενδιαφέροντες όλους τους χαρακτήρες,έχει χτιστεί σπουδαία το πορτραίτο τους και με τόσες λυκοφιλίες,προδοσίες,δολοπλοκίες,μηχανορραφίες είναι αδύνατον να βαρεθείς!
Άλλωστε η σειρά δείχνει περίτεχνα πως το μισό παιχνίδι της σκακιέρας ενός πολέμου ή της διατήρησης των κεκτημένων παίζεται στο παρασκήνιο...μακάρι η σειρά να πάει στα 10 χρόνια και να έχουμε για πενταετία ακόμη να συζητάμε.
