Σελίδα 1 από 1

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 04 Μάιος 2017, 20:49
από melitzanis
Λοιπόν εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου απο πολύ μικρό να τρέχω μονίμως σαν παλαβός ακόμα και μέσα στο σπίτι! Δυστυχώς δεν κατάλαβα νωρίς πως το αγαπημένο μου άθλημα θα ήταν το ποδόσφαιρο και πως θα ήθελα να τρέχω σαν τρελός τελικά πίσω απο μία μπάλα! Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά και τώρα προσπαθώ να εδραιωθώ σε κάποια ερασιτεχνική ομάδα έστω και για το χαβαλέ!Το ονειρό μου είναι να παίξω έστω και ένα παιχνίδι μπροστά σε κόσμο!

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 04 Μάιος 2017, 21:45
από Velakias
Ποτε δεν ειναι αργα φιλε μου αληθεια
Ομως αν σαρεσει πραγματικα το να τρεχεις σαν παλαβος σου συνιστω να δοκιμασεις και στιβο
Πραγματικα μεγαλη ποικιλια αθληματων ταχυτητας και αντοχης και αν γουσταρεις να τρεχεις, θα βρεις πολλα να σου ταιριαζουν εκει

Εδωσες τα παντα η τα μισα...?

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 24 Αύγ 2017, 17:39
από periklis
Ιστορίες αθλητισμού μπορεί να ακουσεις πολλές...αυτο που δεν ακους ομως ειναι το αν ο ηρωας της καθε ιστορίας τωρα πια καθως την διηγειται, αξιολογει ταυτοχρονα τον εαυτο του. Δηλ, οπως ειχε πει πολυ ευστοχα ο Cobe Bryant, "εδωσα τα παντα και δε μετανιωνω καθόλου για τιποτα, το νοημα ειναι στο τέλος να νιωθεις οτι εδωσες το 100% των δυναμεων σου και να μη νιωθεις οτι δε προσπάθησες αρκετα ενω μπορούσες"...γιατι τοτε μαγκες θα σε τρώει για μια ζωη αυτο. Δεν ειναι η νικη, δεν ειναι η ηττα...αλλα το τι εκανες για να φτάσεις στο καθε αποτέλεσμα.