ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

[melitzanis]

Λοιπόν εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου απο πολύ μικρό να τρέχω μονίμως σαν παλαβός ακόμα και μέσα στο σπίτι! Δυστυχώς δεν κατάλαβα νωρίς πως το αγαπημένο μου άθλημα θα ήταν το ποδόσφαιρο και πως θα ήθελα να τρέχω σαν τρελός τελικά πίσω απο μία μπάλα! Βέβαια ποτέ δεν είναι αργά και τώρα προσπαθώ να εδραιωθώ σε κάποια ερασιτεχνική ομάδα έστω και για το χαβαλέ!Το ονειρό μου είναι να παίξω έστω και ένα παιχνίδι μπροστά σε κόσμο!

[Velakias]

Ποτε δεν ειναι αργα φιλε μου αληθεια
Ομως αν σαρεσει πραγματικα το να τρεχεις σαν παλαβος σου συνιστω να δοκιμασεις και στιβο
Πραγματικα μεγαλη ποικιλια αθληματων ταχυτητας και αντοχης και αν γουσταρεις να τρεχεις, θα βρεις πολλα να σου ταιριαζουν εκει

[periklis]

Ιστορίες αθλητισμού μπορεί να ακουσεις πολλές...αυτο που δεν ακους ομως ειναι το αν ο ηρωας της καθε ιστορίας τωρα πια καθως την διηγειται, αξιολογει ταυτοχρονα τον εαυτο του. Δηλ, οπως ειχε πει πολυ ευστοχα ο Cobe Bryant, "εδωσα τα παντα και δε μετανιωνω καθόλου για τιποτα, το νοημα ειναι στο τέλος να νιωθεις οτι εδωσες το 100% των δυναμεων σου και να μη νιωθεις οτι δε προσπάθησες αρκετα ενω μπορούσες"...γιατι τοτε μαγκες θα σε τρώει για μια ζωη αυτο. Δεν ειναι η νικη, δεν ειναι η ηττα...αλλα το τι εκανες για να φτάσεις στο καθε αποτέλεσμα.