Spahar έγραψε:Πολύ ωραίο άρθρο όντως. Από παλιά έχω σχηματίσει την χειρότερη άποψη για το θέμα των συλλεκτικών. Πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, οι συλλεκτικές εκδόσεις περιλαμβάνουν υλικό που είτε δεν αξίζει, είτε θα έπρεπε να περιλαμβάνεται δωρεάν στο κανονικό παιχνίδι για να δώσει ακόμα μεγαλύτερη αξία στο προϊόν (ως απάντηση στην πειρατεία, την αγορά μεταχειρισμένων κτλ). Προσωπικά έχω αγοράσει ελάχιστες συλλεκτικές (δεν ξεπερνούν τα δάχτυλα τους ενός χεριού), και αυτό είτε γιατί είχαν κάποια φιγούρα μέσα, είτε γιατί είχαν την ίδια τιμή με την κανονική.
Στη γενιά αυτή το φαινόμενο απλά ξεφτιλίστηκε. Πλέον δεν είναι είδηση ότι ένα παιχνίδι θα έχει συλλεκτική, αλλά ότι ένα παιχνίδι δεν θα έχει. Οι περισσότερες συλλεκτικές κυκλοφορούν σε μεγάλους αριθμούς (σε ελληνικά καταστήματα τυχαίνει συχνά να ξεμένουν κομμάτια μήνες μετά την κυκλοφορία τους), αφαιρώντας στην ουσία όποια συλλεκτική αξία υποτίθεται ότι έχουν. Οι εκδότες εκμεταλλεύονται περίτεχνα την "αγάπη" των fans για ένα παιχνίδι ή μία σειρά και τους ξεπουπουλιάζουν ξεδιάντροπα. Φυσικά όπως λέει το άρθρο, τα θέλει ο κώλος μας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι gamers επηρεάζονται είτε από το PR των εταιρειών, είτε από άλλους fans και μπαίνουν στην λούμπα να θέλουν την καλύτερη "έκδοση", αλλιώς δεν είναι true fans. Δεν είναι σωστό να τους κρίνω, ο καθένας ξοδεύει τα λεφτά του με τον τρόπο που επιθυμεί, αλλά θεωρώ ότι έχει χαθεί το μέτρο και πλέον πολλοί δεν βλέπουν την ουσία, δηλαδή το παιχνίδι, τον κώδικα από μηδενικά και άσσους που δημιουργεί κόσμους και ιστορίες για να μας ταξιδέψει. Τα παιχνίδια δεν είναι διακοσμητικά για το σαλόνι ή το δωμάτιο, υπερβολικό σχόλιο ίσως, αλλά πλέον εκεί έχει πάει το πράγμα.
Το άρθρο δυστυχώς έχει δίκιο, οι gamers τυφλωνόμαστε πολλές φορές και ξεχνάμε ότι είμαστε καταναλωτές, και ειδικά τέτοιες εποχές που ζούμε αυτό είναι πολύ άσχημο. Αγοράζουμε μισά παιχνίδια, παιχνίδια που δεν είναι καλά αλλά είναι συνέχεια αγαπημένης σειράς, κονσόλες day-one ενώ ξέρουμε ότι μας συμφέρει από πάρα πολλές απόψεις να την πάρουμε 1 ή 2 χρόνια μετά κτλ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε πολλά, αν αποκτήσουμε περισσότερη καταναλωτική συνείδηση.
Υ.Γ. Με αυτό απλά πέθανα στα γέλια: "That the jovial Nathan Drake has killed more people than your average epidemic"
πολυ σωστες σκεψεις spahar
